بهار
من که مثل برگی زرد
دور از درخت
در خزانی بی رمق
رفتم ازیادت چه تلخ , اما...
یاد تو خواهدماند
بازکنی پنجره خاطره را
......بهار نزدیک است.
زمستان۸۴
+ نوشته شده در جمعه دوم فروردین ۱۳۹۲ ساعت 23:9 توسط هومن
|
نجوادرباد
شعر-قصه-نکته...
روزگاري تلخ است...زنهار قهوه اش بي شكراستو من از سردي بي ضابطه رابطه ها درماندم
روزگاري است كه ازبخت بدم ازگذرثانيه ها
...جا ماندم
بازدريا غريد و با لحن غريب
اینچنين ... موج دژم را
به شكيبايي ساحل كوبيد
روزگاری است پلید!
نه صدايي به صدايي نه گدايي به نوايي برسد
همچنان بی برگیم
در توهم غرقیم
و نوایی موهوم
...مثل نجوا درباد
ميرسد بازبه گوش
سرنوشت مکتوم مرا می خواند
نیک می دانستم...
بادسرگشته به باغ
مثل ديوانه زنجيري بود
چرخ تندی میزد
اعتنایی به کسی داشت؟نداشت
دور من می پیجید ومرا می رقصاند
به هر ساز خودش
شرم بادت تقدير
از چه بيتاب شكيبايي من گرديدي؟
تو به هر شب كه رسيدي ...نشاني مرا ازقفس چلچله ها پرسيدي!
ودريغا امروز
شوكرانم خالي است
عقده هايم لبريز
وچراغم خاموش
بگذراز اين همه ترديد اما!!!
گر درافسانه عمر
رد پايي بي كفش
به اميدي واهي
بربلنداي زمان گر ديدي
بی گمان...
از آن من است.
بشتابيد در اين روز سياه
من براي گذر از ظلم سرشت
ميفروشم به شما موی سپید
همگی رابه بهاي همه خاطره ها
تمامی اشعار وداستانهای کوتاه ،شخصی و دستنوشته های خودم میباشد.هرگونه برداشت ویا کپی از این اشعار بمنظور استفاده منوط به اجازه صاحب این وبلاگ میباشد.
نوشتههای پیشین
- دی ۱۴۰۰
- تیر ۱۴۰۰
- اسفند ۱۳۹۹
- بهمن ۱۳۹۹
- آبان ۱۳۹۹
- مهر ۱۳۹۹
- شهریور ۱۳۹۹
- خرداد ۱۳۹۹
- فروردین ۱۳۹۸
- اسفند ۱۳۹۶
- بهمن ۱۳۹۶
- مهر ۱۳۹۶
- فروردین ۱۳۹۶
- مرداد ۱۳۹۵
- تیر ۱۳۹۵
- فروردین ۱۳۹۵
- دی ۱۳۹۴
- مهر ۱۳۹۴
- تیر ۱۳۹۴
- فروردین ۱۳۹۴
- اسفند ۱۳۹۳
- بهمن ۱۳۹۳
- دی ۱۳۹۳
- آذر ۱۳۹۳
- بهمن ۱۳۹۲
- دی ۱۳۹۲
- آذر ۱۳۹۲
- آبان ۱۳۹۲
- مهر ۱۳۹۲
- شهریور ۱۳۹۲
- مرداد ۱۳۹۲
- تیر ۱۳۹۲
- خرداد ۱۳۹۲
- اردیبهشت ۱۳۹۲
- فروردین ۱۳۹۲
- اسفند ۱۳۹۱
- آرشيو